Skromność

Wydaje się, że diaboliczny geniusz kieruje umysłami niektórych współczesnych projektantów odzieży. Kostiumy dla sportu i zabawy są haniebnie krótkie. Modę projektuje się w ten sposób, aby tworzyć zmysłowość (zmysłowy urok). Leo Narducci mówi, że kobieta, która nosi zaprojektowane przez niego stroje: „jest pewna siebie, myśli o seksie w sposób bardzo otwarty… nie jest zaniepokojona nagością… posiada ciało, i jest tego dobrze świadoma.”

Wyraźnie widać, że ten projektant nie jest nieświadomy efektu, jaki jego moda wywiera na morale społeczeństwa. W rzeczywistości projektanci mówią nam, że to, co kobieta ubiera, jest wyrażeniem moralności i odzwierciedla jej charakter i usposobienie. Gdyby te style i moda wpływały tylko na niewierzących, nie byłoby to bardzo szokujące. Jednakże również chrześcijanie zostali wciągnięci w wir tej tendencji i zaakceptowali pasywny, bądź nijaki stosunek do tego. Niektórzy nawet zaakceptowali to jako normalny sposób na życie. Ja osobiście potępiam ten diabelski trend zmierzający w stronę nagości i liberalnego stosunku wobec odkrywania ciała, jak i to, że wtargnął on do kościoła, który przyjął pasywną postawę względem tego.

Od samego początku, prawdziwy kościół Boży uznawał zasadę, że wierzymy całej Biblii. Słowo Boże również w tym punkcie nie pozostawia nas bez nadania kierunku. Kościół nie może sobie pozwolić na milczenie, gdy szatan atakuje jego szeregi i odziera go z mocy i efektywności.

Słowo Boże zachęca kobiety, aby “zdobiły sie w skromny strój… (który przystoi pobożnym kobietom) w dobre uczynki” (1 Tymoteusza 2,9.10). Tłumacząc inaczej: „Chcę, aby kobiety były skromne i rozsądne gdy chodzi o ubiór, tak, by ubierać się odpowiednio.”

Następujące oświadczenie Tytusa jest dobrym przewodnikiem dla kobiet w kościele, aby kobieta była: „…wstrzemięźliwa i czysta… wydająca dobre świadectwo dla chrześcijańskiej wiary.” (Tytus 2,5, tłumaczenie Wuest’s Expanded Translation).

Nadszedł czas dla prawdziwych chrześcijan, gdziekolwiek żyją, aby w miłości i cierpliwości nadać zdecydowany kierunek i przeciwstawić się temu problemowi. Chrześcijanie muszą odważyć się być innymi, aby zachować prawdziwe poczucie wartości i skromności, aby w przeciwnym razie nie sprawić, że ich świadectwo będzie nieskuteczne a nawet przyniesie wstyd dla sprawy Chrystusa. Jak powiedział apostoł Paweł: „bądź dobrym świadectwem (reklamą) dla chrześcijańskiej wiary.”

Dr Ray H. Hughes – wybitny kaznodzieja, naukowiec, nauczyciel, duszpasterz, rektor uniwersytetu i jedna z najwybitniejszych postaci kościoła zielonoświątkowego w XX wieku. Przez trzy kadencje był prezbiterem naczelnym najstarszego Kościoła Zielonoświątkowego w USA (Church of God).